روشنا گاه

سال 1401:

سالی بود که یارانه ۳۰۰ و ۴۰۰ هزار تومانی پرداخت شد و قیمت ها همراه جراحی اقتصادی دولت بیش از پیش افزایش یافت

سالی بود که متروپل بر سر مردم آبادان فروریخت و صدها خانواده را عزادار کرد

سالی بود که تابستانش میزبان بارش‌های موسمی کم‌نظیر وسیل بود و حسابی ایران را خیس و کمی غافلگیر کرد
 

سالی بود که ماهواره خیام ایرانی با موشک روسی به مدار زمین ارسال شد

سالی بود که گزارشی از فساد در فولاد مبارکه عظمت آن را تا ۹۱ هزار میلیارد تومان اعلام کرد و بار دیگر توجه همه ما را به سرطان بزرگ فساد جلب کرد

سالی بود که مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد به آسمان پر کشید؛ واقعه‌ای که ملتی را همزمان به عزا و اعتراض و ناآرامی کشاند

سالی بود که کردستان و سیستان و بلوچستان نشان دادند همچنان محرومیت و تبعیض و نارضایتی زیر پوست گوشه هایی از ایران ما رخنه کرده است

سالی بود که هنرمندان و ورزشکاران و مشاهیر بسیاری فریاد اعتراضشان و نوای همدردی شان را با مردم بلند کردند و فضای مجازی آکنده از تنش و زد و خورد شد و بعضی عواقب آن را با ممنوع الکاری و بازداشت چشیدند

سالی بود که به شاهچراغ، سومین حرم اهل بیت ایران حمله تروریستی شد و زائرانی به شهادت رسیدند

سالی بود که کودکان و جوانان بسیاری پرپر شدند و فارغ از اینکه کدام جناح و کدام رسانه از آن استفاده یا سوء استفاده کرد ایران را غم آلود کرد

سالی بود که اعتصابات از ته دلی و اجباری و خیالی هر سه را دیدیم و به این فکر کردیم که چطور همزمان میشود اعتراض خود را اعلام کرد ولی از کار و زندگی نیفتاد

سالی بود که ایران در سیاسی ترین گروه جام جهانی تا یک قدمی صعود به مرحله حذفی رفت اما بیشتر نرفت. و شاید اولین بار بود که تعداد قابل توجهی از مردم ایران از برد تیم ملی خوشحال نمی شدند و گلزن تیم ملی نمیدانست بخندد یا بگرید.

سالی بود که دانش آموزان چند نقطه کشور دچار مسمومیت های مشکوک و پر از ابهام سریالی شدند و خانواده های بسیاری را نگران کردند

سالی بود که فهمیدیم نرخ دلار چقدر این توان را دارد که طی چند روز اوج بگیرد و نیز طی چند ساعت چند هزار تومان افت کند و نیز معنای بی‌ثباتی اقتصادی را

سالی بود که با زمزمه های بهبود روابط با عربستان و کشورهای عرب خلیج و کاهش جنگ های منطقه به پایان رسید

چند روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری خرداد 1400 من این متن را در رشته استوری هایی در اینستاگرام خود منتشر کردم. برای ثبت در تاریخ (!) نظرات خود را درباره آقای رئیسی اینجا به یادگار می گذارم. لطفا توجه داشته باشید که این متن با لحن غیررسمی و برای فضای اینستاگرام نوشته شده است.

آقای رئیسی از نظر شخصیتی نمره خوبی کسب میکنند. به نظر من وقار و ادب دارند. تو مناظره ها مودبانه صحبت میکردند و به رقبا با ملایمت پاسخ میدادند. به جز استثنائاتی که در اون جملاتی دور از شأن گفتند مثل این که با شماها دوقطبی راه نمی افته. ولی این در مقابل میزان طعنه ای که سایرین به هم می زدند ناچیزه.

قاطعیت و جدیت دارند، همون طور که دوستان اشاره کرده بودند. این ویژگی رو به خصوص تو مبارزه با فساد نشون دادند. تو صحبت ها هم تاکید زیادی بر این جدیت دارند. یعنی هم به زبان هم در عمل این رو نشون دادند.

سابقه مدیریتی و اجرایی شون متوسط رو به بالا هست. مدتی معاون دادستان بودند و بعد دادستان تهران شدند. 10 سال رئیس سازمان بازرسی کل کشور بودند. طی 10 سال بعد معاون رئیس قوه قضائیه بودند. سپس اندکی دادستان کل کشور شدند. و بعد تولیت آستان قدس رضوی رو برعهده گرفتند. این آستان خودش مجموعه ای از حرم و نهادها و دستگاه های مرتبط هست که فعالیت های اقتصادی هم داره و بنابراین مدیریتش، سابقه خوبی محسوب میشه.

همون اوایل به دست گیری تولیت، یکی از معاونین آستان که ظاهرا فساد اقتصادی داشته از کار برکنار میشه. کارهای مثبتی در تولیت صورت میگیره مثل کاهش شرکتهای زیانده اقتصادی، ایجاد تشکیلات جدید معاونت امداد مستضعفان، معاونت علمی، مرکز امور بین الملل، مرکز امور بانوان و خانواده، ساخت زائرشهر و زائرسرا.

ایشون در انتخابات 96 رتبه دوم آرا رو به دست آورد که برای شخصی که حضور اولش در صحنه انتخابات هست، خوبه!
از اواخر سال 97 ریاست قوه قضائیه رو برعهده دارند. در اونجا کارهای خوبی در مبارزه با مفسدان، احیای تولیدی ها و شرکت های از کار افتاده، ارتباط مردمی و بازدیدهای میدانی صورت گرفت. که این ها به خوبی هم توسط صداوسیما پوشش داده شد.

گفته میشه چرا این همه تبلیغ. ببینید ایشون رئیس یک قوه هست. طبیعیه که سفرهای استانی و بازدیدهاش از مراکز و کارخونه های مختلف نمایش داده بشه. همون طور که برای رئیس جمهور میشه. همون طور که برای رئیس مجلس میشه. منتها خب یک رئیس ممکنه با رایانه و از راه دور کار کنه، یکی به صورت میدانی.

بعد خب کسی که کار خوب میکنه، چه عیبی داره تبلیغ بشه؟ اگه مشکل اینه که همه این تبلیغات شوآف رسانه ای هست و گول زدن مردم، خب چه شاهدی برای این ادعا هست؟ یه وقت هست ایشون یه ادعایی میکنه یه وعده ای میده، بعد معلوم میشه دروغ بوده، فریب بوده باید بهش اعتراض کرد. اما قبل خلف وعده که ما نمی تونیم کسی رو متهم به مردم فریبی کنیم.

بعد این که قبلی ها وعده بی جهت دادند و عوام فریبی کردند، دلیل نمیشه ما جرم شون رو به بعدی ها منتقل کنیم. این غیرمنصفانه هست. شما از یه فرد رژیم گرفتید که ایشون با تبلیغ زیاد شما رو جذب کرده ولی بعد متوجه میشید که خیر، نه تنها کاهش وزن تون پایدار نبوده، بلکه عوارضی هم داشته. آیا من رو هم که می بینید میگید تو هم مثل اونایی. تو هم فریب کاری؟ اجازه بدید اگه چنین قضاوت پیشاپیشی کردید از شما ناراحت بشم.

دوستان می فرمایند که بهتر بود در قوه قضائیه می موند. من با این موافقم! فکر میکنم تجربه و دانش و آشنایی با سیستم قضائی ایشون خیلی بیشتر هست. مطالبه گر خوبی هم بودند طی این مدت!

اما پاسخی دوستان دیگه میدند و اون اینه که قوه مجریه توان بیشتری در بهبود اقتصاد کشور داره و در واقع عرصه خدمت رسانی بزرگ تری محسوب میشه و نیز پیشگیری از فساد تو قوه مجریه بهتر صورت می گیره و قوه قضائیه برای درمان و حذف مفسد هست. من با این که با این سخنان موافقم اما باز فکر میکنم جایگاه بهتر برای ایشون در قوه قضا هست. و یک شخص خوب دیگه میتونست قوه مجریه رو برعهده بگیره.

درباره مسئول اعدام سال 67 بودن ایشون باید چند نکته رو مد نظر داشته باشیم:

از یک سو جنایاتی که گروه های موسوم به منافقین داشتن، از قتل مردم، بمب گذاری ها در میادین شهرها، شکنجه ها، تخریب مغازه ها، تندروی ها، اقدامات تروریستی و کشتن تعدادی از سیاستمداران خوب و مقبول اکثریت مردم مثل انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی و دفتر نخست وزیری، جاسوسی اونها برای عراق در زمان جنگ، حمله ناجوانمردانه مجاهدین خلق با حمایت صدام به میهن خودشون و ... .

از سوی دیگه اما به نظر می رسه کسانی که زندانی هستند و ممکنه خیلی ها طبق حکم قبلی مشغول گذران حبس شون باشند، شاید این نحو از بازجویی و این نحو از تصمیم سریع به اعدام شون کار درستی نبوده باشه. اگه بر اساس باقی موندن بر عقائد سابق شون و پس از چند سوال و جواب در این باره براشون حکم اعدام صادر شده باشه، بدون این که لزوما قتلی یا جنایتی مرتکب شده باشند، منصفانه نیست. ممکنه افرادی که جرم شون در حد اعدام نبوده و بعضی زندانیان صرفا سیاسی هم در این بین اعدام شده باشند. مجازات باید در حد جرم باشه.

در کل به نظر من این نقطه یک نقطه خاکستری از تاریخ جمهوری اسلامی هست و دوستان حق دارند در این زمینه معترض باشند اما مخالفم که به این خاطر آقای رئیسی جنایتکار یا قاتل شمرده بشه. چون مدارک کافی درباره جزئیات این اعدام ها، علل و جرائم اونها، و به خصوص سهم آقای رئیسی در اونها من پیدا نکردم. و فکر میکنم همون طور که کاملا درست و بی نقص دونستن این اعدام ها کم توجهی هست، جنایت قطعی دونستن و سیاه نمایی اون هم در حال حاضر افراط هست.

بحث بسیار مهم برنامه. ظاهرا ایشون برنامه مدون و مفصلی مانند اونچه بقیه نامزدها ارائه دادند نداشتند. این قطعا نقطه ضعف محسوب میشه. البته من به صورت جزئی هم چند برنامه لا به لای صحبت هاشون دیدم اما کم بود. پس قبول دارم که خیلی از صحبت های ایشون کلی گویی هست و بهتره به صورت عملیاتی و با مشورت کارشناسان برنامه ریزی بشه. یا این که در صورت پیروزی از برنامه های سایر همفکران و همکاران شون بهره ببرند و با کمک حتی نامزدهای دیگه برنامه اداره کشور رو پی بگیرند.

تو بعضی حوزه ها مثل روابط بین الملل و اقتصاد که برای اداره کشور بسیار مهم هستند چندان به نظر نمی رسه علم و سابقه داشته باشند. البته این برای روسای جمهور سابق هم صدق میکنه اما انتظار میره که این روند تکرار نشه. حداقل در صورت رئیس جمهور شدن، از وزرای و مشاورینی استفاده کنند که در این زمینه صاحب اطلاع و با تجربه باشند.

درباره برجام، FATF و ... به نظر من این موضوعات رو باید در جزئیات صحبت کرد، چون در کلیات حرف ها و نقدهایی که باید گفته شده مثل این که ارتباط با دنیا بله اما با حداکثر ملل دنیا و با لحاظ منافع ملی، بدون اظهارات خودحقیربینانه. ولی اطلاع کافی ندارم که درباره جزئیات شون اظهار نظر کنم. به نظر میرسه رویکرد آقای رئیسی در جهت رفع تحریم ها باشه؛ این سخن که برجام را عملی میکنیم ولی با اقتدار خودش می تونه یه نشون باشه.

و همون طور که قبلا در پست انتخابات عرض کردم، هماهنگی و هم جهت شدن سه قوه با هم و با سایر نهاد ها و به طور کلی با نظام می تونه یه فرصت باشه که جناح انقلابی خودشون رو نشون بدند. که چقدر این حرف هایی که این چند سال می زدند واقعیت داشته و توان تحقق اون را دارند. این که وقتی از مطالبه گر به مقام پاسخگو برسند، چقدر میتونند به وعده هاشون عمل کنند. البته فرصتی که اگه از دست بره، خدا میدونه چه اتفاقی بیفته.

من به رای دعوت تون نمیکنم. فقط این رو به عنوان برادر کوچک تون عرض میکنم که اگه رای میدید کار خوبی میکنید چون در سرنوشت سیاسی خودتون سهیم میشید. اگه رای نمیدید هم نظرتون محترمه فقط لطفا این تصمیم تون هم هدفمند باشه و کلا سود و زیان احتمالی ش رو در نظر بگیرید. این که با عدم مشارکت چه اتفاقی می افته. آیا نظام متوجه میشه که اکثریت مردم پشتش نیستند و سعی میکنه تغییر رویه بده؟ یا هر توجیه دیگه؟ هر چی خود صلاح میدونید. ما همه ایرانی هستیم، با تمام اختلاف نظرهایی که داریم و باید برای بهبود کشورمون با هم از این صحبت ها داشته باشیم.