روشنا گاه

موسسه بین المللی مطالعات صلح استکهلم از بیش از نیم قرن پیش تا کنون در زمینه جنگ، تسلیحات و وضع نظامی کشورها پژوهش و فعالیت میکند.

این موسسه به صورت منظم اطلاعات مربوط را جمع آوری می کند و هر سال سالنامه ای از وضع نظامی کشورها منتشر میکند که بین محققان، سیاست مداران و خبرنگاران اعتبار بالایی دارد.
 

با توجه به این که میزان مخارج نظامی نسبت به اقتصاد کشور برای مردم ما و جهان اهمیت دارد، در این باره آمارها و نقشه هایی برای شما عزیزان آوردم. همان طور که در اسلایدهای ذیل مطلب می بینید، ایران جایگاه متوسطی دارد.

هر کشور بسته به تهدیدهایی که با آن مواجه هست و منطقه ای که در آن قرار دارد، و البته سیاست ها و اهداف کلانش، سهم خاصی از منابع خود را خرج امور نظامی مثل تسلیحات و آموزش میکند.

کشور ما در منطقه ای قرار دارد که سال هاست درگیر جنگ و مناقشه است و احتمالا در آینده نزدیک هم ادامه داشته باشد، کشورهای این منطقه مخارج بسیاری برای امور نظامی میکنند؛ مثلا میزان بالایی سلاح خریداری میکنند.

همین طور کشور ما از گذشته معاصر خود، خاطرات خوبی ندارد. جنگ های ایران و روس، اشغال نظامی در جنگ جهانی، جنگ تحمیلی با عراق و ... . در بسیاری از این دوره ها، کمبود یا کهنگی سلاح ها برای ایرانیان مشکل زا بوده است و توان دفاعی ما را کاهش میداده است.

در سال های اخیر، در غرب و شرق، در جنوب و شمال، پیرامون کشور شاهد جنگ بوده ایم و در غالب موارد کماکان هستیم. منطقه ما به خاطر منابع نفتی و نیز گذرگاه های مهم، برای گروه ها و کشورهای منفعت طلب جذاب است.

متاسفانه هنوز به عقلانیت و وجدان جمعی بشری نمیتوان اعتماد کرد. چون مثال نقض آن لحظه به لحظه رخ میدهد. بنابراین با توجه به ارقامی که ارائه شده، مخارج نظامی ما در این شرایط معقول است. یعنی حدی از توان بازدارندگی در جهان امروز لازم است که بخشی از آن نظامی است.

گرچه به نظر بنده تحریکاتی که موجب بروز یا تداوم جنگ شود، یا خط و نشان کشیدن ها و شعارهای تند بیشتر ضرر دارند تا نفع. و سیاست های منطقه ای بهتر است به جهت مذاکرات صلح پیش رود، نه لزوما نابودی رقیب.

جداول مقایسه مخارج نظامی کشورها: